Simone is op het moment in Zuid-Afrika, waar haar beste vriendin gaat trouwen. Ik, nog in Nederland, heb vorige week mijn afscheid van werk aangekondigd en verder staan de komende twee week in het teken van de laatste dingen. De laatste inentingen, de laatste bijbelkringen en volgende week de laatste maandag op werk, de laatste dindsdag op werk. Komende zaterdag al de laatste zaterdag op werk. Alles is aan het aftellen, en ondertussen doe ik goed mijn best om Spaans te leren. Y lo entiendo perfectamente. Casi.

De weg er naar toe is nu niet heel spannend meer: de inpaklijst is klaar, iedereen is ingelicht, de bijbelschool is er ook klaar voor, we zijn ingelezen en (bijna) ziekte-resistent.

De eerste plaats die we aandoen is Houston, de op drie na grootste stad van de Verenigde Staten. Als alles volgens planning gaat zullen we daar negentien uur verblijven. Wat weten we van Houston? Dat het zes miljoen inwoners heeft, dat het NASA Space Center er zit en dat het in 1836 is gesticht door generaal Sam Houston, grotendeels verantwoordelijk voor de annexatie van Texas bij de Verenigde Staten. En! verder: wolkenkrabbers, grote Amerikanen, brede Amerikanen met vettige bovenarmen, grote, geluid-makende auto’s, ondergaande zon met skyline en gigantische hamburgers welke we niet zullen eten. Wel zullen we proberen te eten: gezonde dingen, muesli, groentes en yoghurt. We zullen dat opzoeken en in de koelkast van het hostel opbergen, zodat we bij kunnen komen van een lange vlucht en kracht kunnen opdoen voor de vervolgvlucht naar Belize. En als we de groentes en yoghurt niet kunnen vinden, dan zullen we wellicht wél een grote hamburger eten. Een echter Amerika-burger: wild, buitenproportioneel en vergezeld door twee nachtzwarte liters cola. Een Amerika-burger, zodat we alsnog voldoende kracht en energie opdoen om de totale reisduur van dertig uur zonder kleerscheuren of inwendig ongemak te volbrengen. Waarna we onze reis zullen vervolgen door Centraal Amerika, levend op een backpackersdieet van rijst met bonen, goedkope hostels en oud gewassen kleren.

We zullen het zien; de kalender geeft aan: nog achttien dagen.